In 'voor- en tegenspoed'...

De dag in 'voor- en tegenspoed' begon eigenlijk al de avond ervoor. 

Het is donderdagavond 21:00 uur en ik ben net terug in het hostel. Voor de volgende dag heb ik een plan bedacht, maar nog niks geregeld en deze vrijdag is een feestdag.

Plannen maken

Het plan is om een of twee nachten naar La Cumbrecita te gaan. Want daar heb je een mooie wandeling. Dit plan valt al snel in het water, want er is geen betaalbare kamer meer te vinden.

Plan 2 zou kunnen zijn om langer in het huidige hostel blijven. Wat ik eigelijk niet wil, want Córdoba is mij te druk. Maar dit plan valt (gelukkig) ook in het water, want er zijn geen kamers vrij.

Ik lees mijn aantekeningen nog even door en zo ontstaat plan 3. Naar Mina Clavero, een plaatsje zo'n 170 km verderop. En jawel! Er zijn nog betaalbare kamers in twee hostels beschikbaar! Na het lezen van de reviews valt 1 hostel al snel af en kies ik voor Hosteleria Lorelei omdat er in de reviews lovend geschreven wordt over de gastvrije eigenaren en de goede ontbijtjes. 

Buskaartje kopen

De volgende dag na het ontbijt bestel ik een Uber en ik vertrek naar het busstation waar ik denk wel 'even' een buskaartje te kunnen kopen. Daar aangekomen staan er gígantisch lange rijen voor de loketten. Ik was even vergeten dat: A. voor studenten de vakantie begonnen is en B. Het Hoogtfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria op deze vrijdag valt. Dus hebben de Córdobanen een extra lang weekend. Heel veel mensen willen de stad uit. 

Er zijn 15 loketten, met diverse bestemmingen. Ik kies voor twee loketten naast elkaar. Ze hebben beiden korte rijen. Hebben ze geen kaartjes? Zijn ze duur? Of hebben ze bestemmingen waar niemand naartoe wil? Buskaartjes bij loket 1 zijn inderdaad uitverkocht en loket 2 heeft alleen plek in de bus om 17:00. Maar het is pas 10:30🤔. Ik neem 5 minuten de tijd om mijn opties door te nemen. Het zijn er niet veel. Een taxi kost €60 én ik heb al een kamer gehuurd. Dus terug naar loket 2 en ik koop een kaartje voor 17:00. Mijn grote rugzak breng ik naar de bewaakte stalling en ik loop terug naar het centrum van Córdoba. 

Het plan is geworden: winkelen (ik heb T-shirts en sandalen nodig), lunchen en daarna naar een museum of park. En ondertussen ontvouwt zich deze blog in mijn hoofd.

Winkelen 

Vaak als ik ga winkelen met een plan, kan ik niks vinden. Maar vandaag heb ik geluk. Ik vind drie shirts én leuke sandalen. Het is gezellig in de stad, er zijn muzikanten en kerstkoren die zingen om geld op te halen voor het goede doel.

Restaurant 

Ken je dat? Ben je op stedentrip, zie je overal leuke restaurantjes. Totdat het tijd is om te eten en je opeens in de verkeerde wijk loopt, je niks kunt vinden of alles bezet of te duur is. De honger stijgt en het humeur daalt. Maar ook dat gebeurt vandaag niet. Ik vind binnen 10 minuten een 'comida x kilo'. Hier kun je zelf je bord volscheppen vanaf een buffet. Je betaald naar het gewicht van je eten. Het is heerlijk, want veel keuze in groenten en er is zelfs rijst. Oja, en dat is echt Argentijns, tussen de middag flink warm eten.

Ik luister op straat nog even naar een gitarist en besluit het museum over te slaan en naar het park te gaan. Daar aangekomen blijkt een deel helaas achter slot en grendel. Maar ik vind een lekker plekje onder een boom. Liggend op mijn rug heb ik uitzicht op een nest, een vogel, (specht? zie video) en het zonlicht dat door de bladeren schijnt. Schitterend!

Na 1,5 uur loop ik naar het busstation en haal mijn tas weer op. Om er vervolgens achter te komen dat ik mijn buskaartje heb verloren...😒

Dan kun je balen en in paniek schieten. Óf je loopt naar het loket en legt in je beste Spaans de situatie uit. Gelukkig is mijn Spaans goed én noteren zij je naam als je een kaartje koopt. En met mijn paspoort als bewijs, mag ik toch mee met de bus, yay.

De busrit verloopt voorspoedig met prachtige uitzichten. De kamer is super. Na een lekkere douche ga ik het centrum in en vind een pizzeria met live (rock) muziek (zie video, iets klopt er namelijk niet, weet jij wat?) en trakteer ik mijzelf op een mojito.

Het is een beetje anders gelopen dan gepland, maar ik ben aangekomen in Mina Clavero. Waar ik een paar dagen kan gaan genieten van natuur, rivier en lekker in het water dobberen. 

Maris xx

Córdoba-> Mina Clavero, 3 uur Arg 3.500