Up up up in Upsallata...⛰️

Upsallata klinkt misschien Scandinavisch maar ligt toch echt in Argentinië. Het is een kleine stoffige plaats zo'n 120 km ten westen van Mendoza. Het is de uitvalsbasis naar Parque Aconcagua en ik verbleef er 2 nachten in een houten cabaña, met Scandinavische uitstraling.

Het plan was om 1 dagje te gaan wandelen in Parque Aconcagua. Dat moet je een beetje plannen want er rijden maar een paar bussen per dag. Als je de laatste mist, heb je dus een probleem. 

Dus kocht ik buskaartjes, om 9 uur heen en om 17 uur terug. De volledige wandeling naar camp Confluencia zou ik dan niet redden, maar prima, ik verwachtte voldoende prachtige landschappen en bergen te zien onderweg. Het gaat om de reis en niet het einddoel tenslotte (schijnt...lees vooral verder😉)

Tas ingepakt met 2 liter water, een halve liter powerdrank, brood, fruit en repen. Het is er warm en zonnig, dus ook zonnecrème, zonnebril en bandana gingen mee. 

Aangekomen bij de ingang van het park, werden ik en nog twee solo-wandelaars meteen "geadopteerd" door een groep zeer entousiaste en vrolijke Argentijnen uit Mendoza. Er was geen ontkomen aan, en dus gingen we gezamenlijk op pad👬👫👭. 

Heel gezellig, maar zij wilden wél tot camp Confluenza wandelen. Dus ik dacht: ik zie wel of ik helemaal meeloop of niet. Als ik de bus van 17 uur niet haal, neem ik die van 20 uur, net als zij.

We gingen op pad en het was prachtig! De heenweg was veel stijgen, up, up, up!! Precies op het moment dat ik dacht: "ik geloof het wel, ik ben er klaar mee, ik keer om", kwamen we mensen tegen die op de terugweg waren. "Nog maar een klein stukje rottig omhoog en daarna is het niet ver meer", zeiden ze. Nog 30 minuten zei de een, nog 45 minuten zei de ander😅. Tja, en dan loop je toch maar door naar het eindpunt 😁.

Het was de moeite waard.

Maar we waren ook aan de late kant. Dus 15 minuten pauze (nou ja pauze... nog even naar het uitkijkpunt gelopen, want ja... je bent er maar 1x🫢). Daarna, hop, hop, afdalen maar weer. En dat laatste, hop hop,  heeft mij een beetje genekt. Te weinig pauze en een beetje haast. De bus van 20 uur hebben we gehaald, maar met een stevige opkomende koppijn. Terug in de cabaña gedouched, veel water gedronken en op tijd naar bed. 

Maar eerst nog even met een half oog naar Wie Is De mol? gekeken. Wie van jullie kijkt ook?

Kortom: een prachtige, pittige wandeling. En mijn favo foto zie je hieronder 👇🏼

@Sol, Seba, Clau, Aimara en Nico dank voor de geweldige wandeling samen!

Maris xx