Zand, zand en zand en strand...

De hostaleigenaar had beloofd taxi te spelen en mij (dus tegen taxitarief) op zondagmorgen naar het busstation te brengen. Omdat ik om 9:15 nog geen teken van leven gezien had, belde ik hem maar uit z'n bed🙄. We vertrekken om 9:30 naar het busstation. Ik ben op tijd.

Daar aangekomen, even oriënteren en observeren, hoe gaat het allemaal in z'n werk? Ik heb een digitaal buskaartje, maar vraag voor de zekerheid of dat voldoende is. Nee dus, want om op het busplatform zelf te komen, moet ik nog langs een hokje waar je voor €0,25 een kaartje (zij noemen het boarding pass) moet kopen.

Snel nog even een empanada🫓 scoren voor onderweg. Geen tijd om te vragen wat erin zit maar ik hoop maar dat het niet wéér een knakworst is (zie blog: Koffie queeste) De busrit zal 4,5 duren, zonder stoppen.

Op het platform haal ik mijn dagrugzak voor ín de bus alvast uit mijn grote rugzak en hijs deze op mijn rug. Even observeren weer..er staan 2 mannetjes...🧍🏻‍♂️🧍🏻‍♂️

Ah, mannetje 1 controleert of je de bus in mag. Maar eerst moet ik langs mannetje 2 om mijn rugzak in te checken, ik krijg dan netjes een bonnetje en de grote rugzak gaat onderin de bus.

Voor mij staat een dame met 4 of 5 koffers en tassen. Ze mag er 3 meenemen. Ze knippert nog even met haar lange (nep) wimpers, maar de man is onverbiddelijk, ze moet bijbetalen💸. Dat doet ze met frisse tegenzin en tergend langzaam om haar ongenoegen kenbaar te maken😄.  

Ik heb gekozen voor 'panorama view' zoals de busman het grappend noemt. Helemaal bovenin en voorin, met een groot raam met uitzicht. Eens kijken of het de €1,5 extra waard is👀.

Dat is het, want lekker uitzicht. Maar ik zie voornamelijk zand en zand en... zand. Nou weet ik wel dat het hier woestijn is, maar wel een saaie 😆. Ik oefen een beetje met mijn nieuwe camera, doe een dutje en staar uit het raam, mijmerend over....

In Iquique aangekomen, krijg ik netjes mijn rugzak weer terug, top🎒! Op naar een taxi... offe... nergens taxi's te bekennen en de enige taxi die toevallig iemand afzet, wil mij niet meenemen🤨. Okay, dat wordt lopen. Ongeveer een half uurtje volgens google maps🚶🏼‍♀️(dat klopte wel). 

Wat mij opvalt zijn lege straten, geen mens te bekennen. Nu is het wel zondag, maar toch. Waar is iedereen? Het antwoord vind ik aan het einde van de 30 minuten lange wandeling... op het strand. Ja hoor, dáár is dus iedereen te vinden! Ook al is het een bewolkte dag

Zondag = Stranddag🏖.

Ik zoek het hostel op. Het ziet er gezellig uit, er hangt een gemoedelijke sfeer én er zijn andere toeristen. ​Ik ben benieuwd.

X Maris

Arica-Iquique: 310 km, 4,5 uur

Hostal: Backpackershostal Iquique